Αν πας στην Δημητσάνα ή στην γύρω περιοχή, θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην επισκεφτείς την Μονή Τιμίου Προδρόμου.
This post is also available in English
Ακόμα και αν τα κίνητρά σου δεν είναι θρησκευτικά αξίζει να πας ως εκεί.
Όταν κατηφορίσεις το μονοπάτι, σταθείς και σηκώσεις τα μάτια ψηλά μόνο η λέξη δέος μπορεί να χαρακτηρίσει αυτό που θα νιώσεις.
Αμέσως μετά θα σου δημιουργηθεί η εύγλωττη απορία πώς και με ποια μέσα τον 16ο αιώνα κατάφεραν να χτίσουν πάνω στον κάθετο βράχο ένα μοναστήρι που αιωρείται σχεδόν στο κενό.
ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Από την Δημητσάνα παίρνεις τον δρόμο που οδηγεί στην Στεμνίτσα και λίγο πριν φθάσεις θα δεις στα δεξιά σου την ταμπέλα.
Κατηφορίζεις με το αυτοκίνητο μέχρι το τέλος αυτού του δρόμου ο οποίος καταλήγει σε ένα πλάτωμα, εκεί αφήνεις το αυτοκίνητο για να συνεχίσεις με τα πόδια.
Το μονοπάτι είναι βατό και δεν έχει ιδιαίτερη δυσκολία αρκεί να φοράς τα κατάλληλα παπούτσια.
Το περπάτημα είναι ευχάριστο καθώς γίνεται μέσα στην χαράδρα του Λούσιου όπου η φύση οργιάζει σε κάθε σου βήμα.
Η ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Η Μονή Τιμίου Προδρόμου χτίστηκε τον 16ο αιώνα και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον ανεφοδιασμό των Ελλήνων αγωνιστών στα χρόνια της ελληνικής επανάστασης του 1821. Παράλληλα εκείνα τα χρόνια λειτούργησε σαν νοσοκομείο και προσέφερε καταφύγιο από τους διωγμούς των Τούρκων.
Το 1779 η Μονή γεμάτη από γυναικόπαιδα διασώθηκε από τους Αλβανούς που την είχαν περικυκλώσει.
Το 1838 μαζί με 400 Μοναστήρια στην Ελλάδα, η Μονή διαλύεται για να ανασυσταθεί μετά από τέσσερα χρόνια.
ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Περνώντας την πόρτα για το εσωτερικό της Μονής ανεβαίνεις καμμιά δεκαπενταριά πέτρινα σκαλοπάτια για να βρεθείς μέσα στον βράχο. Στους τοίχους παλιές αγιογραφίες σου τραβούν το βλέμμα.
Εκεί βρίσκεται και το αρχονταρίκι όπου θα σε φιλέψουν ελληνικό καφέ, κρύο νεράκι, θα γλυκαθείς με λουκουμάκι και θα ξεκουραστείς από την πεζοπορία.
Στην Μονή αυτή την στιγμή μένουν 5-6 καλόγεροι μαζί με τον ηγούμενο.
Ανεβαίνοντας και τα επόμενα σκαλοπάτια θα βρεθείς στην τραπεζαρία του μοναστηριού κι από εκεί θα βγεις έξω στο μπαλκόνι απ’ όπου η θέα κόβει την ανάσα!
Ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας σκαλοπάτια κι ενώ περιπλανιόμουν στο εσωτερικό της Μονής, κάποια στιγμή βρέθηκα μπροστά σε μια μισάνοιχτη πόρτα, την έσπρωξα και βρέθηκα στο οστεοφυλάκιο.
Ήταν γεμάτο από κάρες μοναχών που είχαν κοιμηθεί τα προηγούμενα χρόνια εδώ, στην Μονή.
Φεύγοντας στάθηκα ξανά και σήκωσα το βλέμμα ψηλά..
Δέος!
Η Μονή Τιμίου Προδρόμου είναι ένας προορισμός που δεν πρέπει να παραβλέψεις να επισκεφτείς αν ταξιδέψεις στην ορεινή Αρκαδία.
Είναι ανοιχτή για το κοινό τα πρωινά από 08:00-13:00 και το απόγευμα 17:00-20:00
Αν έχεις πάει θα χαρώ να μοιραστείς μαζί μου την εμπειρία και τις εντυπώσεις σου.
Aν θέλεις να ψάξεις για το ιδανικό κατάλυμα στην πιο συμφέρουσα για σένα τιμή, τότε κοίτα εδώ.
Αν πάλι χρειάζεσαι κάποιον ταξιδιωτικό οδηγό μην ψάχνεις αλλού..
Νομίζω πως η φωτογραφία σου, αυτή που κοίταξες ψηλά λίγο πριν φύγεις από την μονή, είναι αυτή που θα με κάνει,όταν θα βρεθώ στην περιοχή, να ψάξω για τον δρόμο που οδηγεί εκεί! Υπέροχες εικόνες!
Kathy
Δέος πραγματικά Τζίν μου και όχι μονο…και απορία πως μπορεσαν να χτισουν εκει πανω το μοναστήρι!!! τυχερη για οτι είδαν τα ματια σου και σε ευχαριστουμε που το μοιράστικες μαζι μας.. να είσαι καλα και να περνας ακομα καλήτερα καλο σου μηνα φιλακιααα!!